پژوهشگران داخلی بررسی كردند
تاثیر مشاوره بر وضعیت زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك
به گزارش دكتر ایزی نتایج یك پژوهش نشان میدهد انجام مشاوره شناختی- رفتاری، بر مولفه های روانی و جسمانی كیفیت زندگی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك تاثیر داشته و منجر به بهبود كیفیت زندگی آنها شده است.
به گزارش دكتر ایزی به نقل از ایسنا، سندرم تخمدان پلی كیستیك از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است كه تأثیر زیادی بر فرد مبتلا دارد. میزان شیوع این بیماری كه شایع ترین علت ناباروری زنان است در سراسر جهان بین ۵ تا ۲۰ درصد گزارش شده است.
در پژوهشی كه توسط فرزانه جلیلیان از دانشكده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی كرمانشاه، مرضیه كبودی از دانشگاه پیام نور كرج، مریم طهرانی زاده از مركز تحقیقات سنجش سلامت پژوهشكده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی و همینطور فاطمه نقی زاده موغاری و علی منتظری انجام شده، آمده: است «علت دقیق به وجود آمدن سندرم تخمدان پلیكیستیك دقیقاً معلوم نیست ولی احتمالاً پیدایش این سندرم چندعاملی است و در اثر موارد واكنش متقابل میان عوامل ژنتیكی و محیطی ایجاد می شود.
به علت چاقی و اختلال در تحمل گلوكز، احتمال ابتلاء به دیابت نوع دو، افزایش غیرطبیعی چربی خون، افزایش فشار خون و بیماری های قلبی عروقی در این افراد بیشتر است. هم چنین عدم تخمك گذاری مزمن و اختلال در تعادل در هورمون های استروئیدی سبب بروز علائم و نشانه های مزمن و آزاردهنده و عوارض سلامتی دراز مدت (سرطان اندومتر، دهانه رحم و …) در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی كیستیك می شود. مطالعات متعددی نشان داده كه آثار و عوارض به جا مانده از سندرم تخمدان پلی كیستیك سبب صدمه های روانی و كاهش معنادار كیفیت زندگی و كیفیت زندگی وابسته به سلامت در زنان مبتلا می شود.»
همچنین در بخش دیگری از این مطالعه آمده است: «مولفه های مؤثر بر كیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك در ابعاد جسمانی شامل اضافه وزن، پرمویی، ریزش موی سر، جوش، اختلالات قاعدگی و اختلال در سلامت عمومی، و در ابعاد روانی، عاطفی شناختی و اجتماعی شامل افسردگی، نا امیدی، ترس و اضطراب، بدخلقی، درون گرایی، اعتماد به نفس پایین، احساس خجالت و شرمندگی، ناتوانی در حل مساله و برنامه ریزی، گوشه گیری و انزوا طلبی، ناتوانی در بیان مشكلات به اطرافیان، سرزنش توسط همسر به علت ناباروری، از بین رفتن خصوصیات زنانگی و ظهور خصوصیات مردانگی و اختلال در رابطه زناشویی و غیره است.»
فرزانه جلیلیان و همكارانش در این پژوهش می گویند: «این پژوهش مداخله ای، به شیوه كارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۴۴ نفر از بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلیكیستیك رجوع كننده به مركز آموزشی درمانی شهید اكبرآبادی شهر تهران در سال ۱۳۹۶ انجام شد. دامنه سنی مشاركت كنندگان ۲۱ تا ۴۰ سال بود. شركت كنندگان در دو گروه كنترل و مداخله در این پژوهش شركت كردند. حدود ۸۶ درصد از زنان گروه مداخله و حدود ۸۲ درصد زنان گروه كنترل خانه دار بودند. این دو گروه تفاوت معناداری در وضعیت اشتغال به لحاظ آماری نداشتند. بازه سن شروع قاعدگی واحدهای پژوهش ۸ تا ۱۶ سال و بازه طول مدت نازایی آنها ۲ تا ۱۴ سال بود.»
در این پژوهش آمده: «دامنه مدت زمان بیماری از یك ماه تا ۲۴۰ ماه بود. وضعیت قاعدگی حدود ۶۸ درصد زنان از گروه مداخله و گروه كنترل نامنظم بود. در گروه مداخله ۹۵.۵ درصد و در گروه كنترل ۶۸.۲ درصد فرزندی نداشتند. مقایسه ابعاد كیفیت زندگی دو گروه مداخله و كنترل در نوبت اول سنجش كیفیت زندگی در حیطه های مختلف كیفیت زندگی تفاوت معناداری میان دو گروه كنترل و مداخله وجود نداشت.»
این مطالعه بیان می كند: «مقایسه ابعاد كیفیت زندگی در گروه مداخله در نوبت اول و دوم سنجش كیفیت زندگی پس از انجام واحدهای مشاوره پژوهش نسبت به پیش از مشاوره در تمامی حیطه ها نمره بیشتری كسب كرده اند. با عنایت به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت مشاوره شناختی رفتاری در این پژوهش توانسته است در بهبود كیفیت كلی زندگی و در چهار حیطه آن (عاطفی، پرمویی، وزن و مشكلات ناباروری) به میزان قابل توجهی مؤثر واقع شود. بنا بر نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود برای ارتقای وضعیت روانی و جسمی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی كیستیك شایسته است خدمات حمایتی مبتنی بر مشاوره با روش های مناسب با مشاركت فعال بیمار با برنامه ریزی مدون عرضه شود.»
این پژوهش در دوره ۱۷ شماره ۶( آذر و دی ۹۷) در نشریه پایش به چاپ رسیده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب