فوق تخصص مغز و اعصاب كودكان عنوان كرد؛
مضرات تماشای تلویزیون برای كودكان زیر ۴ سال
به گزارش دکتر ایزی فوق تخصص بیماریهای مغز و اعصاب کودکان اظهار داشت: تماشای برنامه های تلویزیونی برای کودکان زیر 4 سال نه فقط آموزنده نیست بلکه موجب تأخیر در تکامل مغزی و اختلالات رفتاری در آنها می شود.
بیتا جبلی در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: تماشای برنامه های تلویزیونی، بازی های موبایلی و سرگرمی بوسیله اپلیکیشن های تبلت و کامپیوتری بااینکه ممکنست بچه را ساکت و یا آنها را ذوق زده و شاد کند ولی حتی لبخند و صحبت کردن آنها با این رسانه ها نه فقط موجب ارتقا هوشی آنها نمی گردد بلکه سبب اختلالات تکلم، ضعف در تعامل با محیط و آزار های مختلف رفتاری و عصبی در بچه ها زیر ۴ سال می شود. وی اشاره کرد: پژوهشگران مرکز تحقیقات بیمارستان سیاتل آمریکا ثابت کرده اند که حتی برنامه های آموزشی تلویزیونی و موبایلی نیز برای کودکان زیر ۴ سال به هیچ وجه آموزنده نیست چونکه در برهه زمانی ۲ تا ۴ سال دوران طلایی تکامل مغزی کودک است و تماشای این برنامه ها موجب کاهش زمان تجسس، کشف محیط، کم شدن زمان تعامل با دیگران می شود. این درحالی است که قسمتی از یادگیری کودکان ناشی از تماس با اشیا و دستکاری در وسایل مختلف حاصل می شود تا کشف کند که ابزارها و وسایل چگونه کار می کنند. این فوق تخصص نورولوژی نوزادان و کودکان افزود: دستکاری اشیا و اسباب بازی ها موجب گسترش مهارتهای فردی که پیش نیازی برای رشد هوش اجتماعی و هیجانی و فکری است می شود درواقع وقتی کودک بازی می کند بطور فعال می آموزد که چطور جهان اطرافش کار می کنند و مغز وی اثر علت و معلولی را در میابد یا وقتی با دیگران تعامل می کند روند تکاملی وی پیشرفت کند درحالی که تلویزیون کودک را از تمامی این موارد محروم می کند. وی با اعلان اینکه مهارت های زبان آموزی و تکلم در دو سال اول زندگی کودک شکل می گیرد، اضافه کرد: زبان آموزی بوسیله تعامل با دیگران حاصل می شود نه بوسیله تلویزیون. به عبارتی صحبت کردن مهارتی است که نیاز به شنیدن، درک و در نهایت پاسخگویی است و نمی توان از بچه ها توقع داشت که با گوش دادن به صحبت های شخصیت های کارتونی و یا عروسکی پیشرفت کلامی کنند. جبلی افزود: کودک برای تکلم نیاز به تقلید تکلم از والدین دارد. او از والدین می آموزد که صحبت هایش را ساده و تلفظ آنها را تکرار کند؛ توجه داشته باشید وقتی کودک جلوی تلویزیون می خندد تلویزیون به او لبخند نمی زند و این عدم برگشت لبخند روی حیطه هوش اجتماعی و شناخت روحی و روانی کودک تأثیر گذار است. وی با اعلان اینکه بچه های ۹ ماه تا یکسال مشکل برقراری توجه به صحبت های برنامه های تلویزیونی دارند؛ اضافه کرد: در بیشتر پس زمینه های برنامه های آموزشی، عروسکی، کارتون و سرگرمی صدای ملایمی از موسیقی است که همین مورد روی توجه و تمرکز کودک تأثیرگذار است که اثرات آنرا می توان در دوران تحصیل آنها دریافت. کودکی که عادت به تماشای تلویزیون داشت وقتی به مدرسه می رود آموزش وی از یک تماشاگر اولیه به شنونده آموزشگر تغییر می کند و همین تغییر موجب چالش برای او می شود. فوق تخصص بیماریهای مغز و اعصاب کودکان اظهار داشت: تحقیقات بارها ثابت کرده، کودکانی که در معرض بازی های کامپیوتری هستند نسبت به سایر کودکان در مدرسه کلمات و اعداد کمتری می شناسند. گاهی این بازی ها و یا برنامه های کودک واقعیت تحریف شده را توسط کارتون ها و شخصیت های مجازی القا می کنند که البته همین جایگزینی فانتزی با واقعیت موجب تغییر جهان بینی و دنیای کودک می شود. جبلی اشاره کرد: واقعیت این است که برنامه های تلویزیونی و یا بازی های کامپیوتری به طور سریع و در مدت کوتاه مغز کودک را بصورت اسفنج گونه پر نموده و کودک را به سریع انجام دادن کارها عادت می دهد درحالی که جهان واقعی که کودک بزودی متوجه آن می شود اغلب نیاز به صبوری مدارا و تطابق با واقعیت ها دارد.
منبع: drez.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب