داروهای مسکن می توانند در مقاومت آنتی بیوتیکی نقش داشته باشند
دکتر ایزی: یک مطالعه جدید هشدار می دهد که مُسکن های رایج بدون نسخه ممکنست بی سروصدا مقاومت آنتی بیوتیکی را تشدید کنند.
به گزارش دکتر ایزی به نقل از مهر به نقل از هلث دی نیوز، پژوهشگران گزارش دادند که به نظر می آید ایبوپروفن و استامینوفن جهش ها در باکتری E. coli را می افزایند و این باکتری رایج را در مقابل آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین مقاوم تر می کنند.
علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند که این دو دارو هنگام استفاده همزمان این اثر را تقویت می کنند.
«ریتی ونتر»، محقق ارشد و استادیار دانشگاه استرالیای جنوبی، اظهار داشت: «مقاومت آنتی بیوتیکی دیگر فقط در ارتباط با آنتی بیوتیک ها نیست.»
او در یک بیانیه خبری اظهار داشت: «این مطالعه یادآوری می کند که ما باید خطرات استفاده از داروهای گوناگون را به دقت درنظر بگیریم- خصوصاً در مراکز مراقبت از سالمندان که در آن ساکنان اغلب تلفیقی از درمان های طولانی مدت را دریافت می کنند.»
محققان گفتند که سازمان جهانی بهداشت، مقاومت آنتی بیوتیکی را تهدیدی برای سلامت عمومی اعلام نموده است.
ونتر اظهار داشت: «آنتی بیوتیک ها مدت هاست که در درمان بیماری های عفونی حیاتی بوده اند، اما استفاده بیش از اندازه و سوءمصرف گسترده آنها موجب افزایش جهانی باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک شده است.»
او اظهار داشت: «این امر خصوصاً در مراکز مراقبت از سالمندان رایج است، جایی که به افراد مسن احتمال بیشتری وجود دارد که داروهای مختلفی تجویز شود - نه فقط آنتی بیوتیک ها، بلکه داروهای مسکن، خواب یا فشار خون - و این امر آنرا به مکانی ایده آل برای پرورش باکتری های روده تبدیل میکند تا در مقابل آنتی بیوتیک ها مقاوم شوند.»
برای مطالعه جدید، پژوهشگران آزمایش های آزمایشگاهی را روی ۹ داروی رایج در خانه های سالمندان، همچون ایبوپروفن و استامینوفن انجام دادند.
گونه های E. coli در معرض داروها و سیپروفلوکساسین قرار گرفتند تا ببینند آیا داروهای غیر آنتی بیوتیکی بر توانایی باکتری ها در مقاومت در مقابل آنتی بیوتیک تأثیر می گذارند یا خیر.
محققان خاطرنشان کردند که E. coli موجب عفونت های روده و دستگاه ادراری می شود. عفونت ها می توانند موجب اسهال آبکی که گاهی اوقات خونی است، حالت تهوع، استفراغ، درد معده و گرفتگی عضلات شود.
ونتر اظهار داشت: «وقتی باکتری ها در کنار ایبوپروفن و استامینوفن در معرض سیپروفلوکساسین قرار گرفتند، جهش های ژنتیکی بیشتری نسبت به آنتی بیوتیک به تنهایی ایجاد کردند که به آنها کمک کرد سریع تر رشد کنند و بسیار مقاوم شوند.»
او اضافه کرد: «نگران کننده این است که باکتری ها نه تنها در مقابل آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، بلکه افزایش مقاومت در مقابل چندین آنتی بیوتیک دیگر از دسته های مختلف نیز مشاهده شد.»
محققان همین طور فکر می کنند که مکانیسم های ژنتیکی عامل مقاومت آنتی بیوتیکی را کشف کرده اند.
ونتر اظهار داشت: «به نظر می رسد ایبوپروفن و استامینوفن هر دو توانایی E. coli را برای دفع آنتی بیوتیک ها فعال می کنند و موجب می شوند داروها کمتر مؤثر باشند.»
در واقع، پژوهشگران در مقاله خود گفتند که با بهبود توانایی باکتری ها در مقاومت در مقابل آنتی بیوتیک ها، مُسکن ها در حقیقت زمان بیشتری را برای جهش به اشکال مقاوم تر فراهم می کنند.
محققان گفتند تحقیقات بیشتری برای تأیید این تداخلات دارویی و کسب آگاهی بیشتر در مورد چگونگی نقش داروهای رایج در مقاومت آنتی بیوتیکی مورد نیاز است.
ونتر اظهار داشت: «این بدان معنا نیست که باید مصرف این داروها را متوقف نماییم، اما باید در مورد نحوه تعامل آنها با آنتی بیوتیک ها بیشتر مراقب باشیم و این شامل نگاه فراتر از ترکیب دو دارو می شود.»
به اجمال، وی در یک بیانیه خبری عنوان کرد: این مطالعه یادآوری می کند که ما باید خطرات استفاده از داروهای مختلف را به دقت در نظر بگیریم- بویژه در مراکز مراقبت از سالمندان که در آن ساکنان اغلب ترکیبی از درمان های طولانی مدت را دریافت می کنند. عفونت ها می توانند سبب اسهال آبکی که گاهی اوقات خونی است، حالت تهوع، استفراغ، درد معده و گرفتگی عضلات شود. ونتر عنوان کرد: این بدان معنا نیست که باید مصرف این داروها را متوقف نماییم، اما باید در مورد نحوه تعامل آنها با آنتی بیوتیک ها بیشتر مراقب باشیم و این شامل نگاه فراتر از ترکیب دو دارو می شود.
منبع: دكتر ایزی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب