كدام شغل سبب مبتلاشدن به آلزایمر می شود؟
دکتر ایزی: خراسان رضوی اگر شغلی دارید که بر بدخلقی یا خوشی و شادی شما موثر است، بدانید که این احساسات بر مغز شما نیز تاثیر خواهند گذاشت و برمبنای نتایج تحقیقات جدید، ممکنست شاغلین در مشاغل با استرس زیاد مبتلا به آلزایمر شوند.
به نقل از نیوز، پژوهشگران دانشگاه کرتین استرالیا اظهار کردند: استرس شغلی به قسمتی از مغز که تحت تاثیر فشار احساسی قرار دارد لطمه می رساند. این قسمت به نام محور HPA (هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال) شناخته می شود و هورمون های استرس ازجمله کورتیزول را آزاد می کند. میزان بالای استرس با کاهش حافظه و حتی کوچک شدن ماده خاکستری مرتبط می باشد.
محقق این تحقیق، دیوید گروت، متخصص زوال عقل و استاد دانشگاه می گوید: استرس مزمن بر خیلی از مسیرهای زیستی تاثیر دارد و رابطه مدلول دار متقابلی بین قرار گرفتن در معرض آن و واکنش بدن وجود دارد. تفاوت ژنتیکی در میان این مسیر می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی مغز تاثیر داشته باشد و منجر به عدم واکنش کارآمد شود. این مورد در مغز با اختلال در عملکرد طبیعی هم راه است و خطر تخریب عصبی و زوال عقل را بیشتر می کند.
این گروه استرالیایی ارتباطی بین «عوامل استرس زای روانی- اجتماعی» و آلزایمر یافتند این ارتباط در افراد مستعد مانند افرادی که از همسر خود جدا شدند، عزادار هستند، یا به بیماری مزمن مبتلا شدند، افرادی که محل زندگی خودرا تغییر دادند و یا افراد که در محیط کاری رقابتی فعالیت دارند، قابل مشاهده می باشد. هنگامی این موارد با عوامل ژنتیکی همراه شوند می توانند تعدادی از افراد را مستعد مبتلاشدن به اختلال عصبی ویرانگر کنند.
شواهد زیادی در ارتباط استرس مزمن با بیماری آلزایمر وجود دارد
نتایج این مطالعه که در مجله Biological Reviews انتشار یافته است، بر طبق تجزیه وتحلیل شواهد قبلی است و نشان میدهد که استرس، التهاب در HPA را تقویت می کند و موجب از میان رفتن موانع پروتئین های سرکش معروف به بتا آمیلوئید و تاو می شود. در نتیجه آنها در مغز جمع شده و سلول های عصبی را از بین می برند و دیگر، سلول های ایمنی به نام میکروگلیا قادر به از بین بردن آنها نیستند.
محققان می گویند: میکروگلیا می تواند همراه با استرس مزمن منجر به تشدید پاسخ ایمنی پیش التهابی شود. عوامل خطر ژنتیکی موجب می شوند که میکروگلیاها بیشتر در معرض تاثیر عوامل تنش زای محیطی قرار گیرند.
موارد کوتاه مدت و موقت ترس و استرس مانند مواردی که افراد پیش از امتحان، مصاحبه شغلی یا آزمون رانندگی تجربه می کنند قسمتی از زندگی روزمره است. اما احساس استرس و اضطراب طولانی مدت ناشی از کار یا مشکلات شخصی می تواند سلول های ایمنی را ویران کند و به مغز لطمه برساند.
نتایج این تحقیق به شواهد فزاینده ای اضافه می کند که نشان می دهد، استرس مزمن یک عامل خطر برای افزایش کاهش شناختی مشاهده شده در بیماری آلزایمر است. این رابطه ممکنست به سبب ناتوانی در تنظیم محور HPA و کورتیزول ایجاد شود.
احتمالا نتایج مثبت مدیریت استرس بیش از تصور ماست
مشخص شده است که کورتیزول بر شناخت تاثیر می گذارد اما زیربناهای مولکولی آن هنوز کاملا درک نشده اند با این وجود این یافته ها به شناسایی افراد در معرض خطر کمک می نماید و تجویز زودتر داروها شانس موفقیت در درمان را بهبود می بخشد.
نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک نشان میدهد که استرس بعد از حادثه (PTSD) و افسردگی می توانند منجر به زوال عقل شوند. یک مطالعه ۳۵ ساله بر روی زنان نشان داد که استرس در دوران میانسالی احتمال مبتلاشدن به آلزایمر را حدود دو برابر می افزاید.
گروت اضافه کرد: به درک بیشتر چگونگی تاثیر عوامل ژنتیکی بر واکنش به کورتیزول و استرس مزمن نیاز داریم و ممکنست این تاثیر با انواع سلول های خاص مانند میکروگلیا برای ایجاد آلزایمر تعامل داشته باشد.
جهش هایی که یک حامل را نسبت به اثرات استرس و کورتیزول حساس تر می کنند، می توانند نحوه ورود میکروگلیا به یک حالت اولیه را تعیین کنند که نمونه ای از چگونگی همکاری عوامل ژنتیکی و محیطی برای پیشبرد زوال عقل را بیان می کند.
گروت می گوید: مهمست که در نظر بگیریم چندین زیرشاخه میکروگلیا، با امضای ژنتیکی متمایز در مغز وجود دارد که ممکنست تحت تاثیر فعل و انفعالات ژنتیکی و استرسی متفاوت باشند.
این پدیده می تواند منجر به تولید داروهای بهتری شود که میکروگلیا، تاو یا بتا آمیلوئید و همین طور راهبردهای مدیریت استرس را هدف قرار می دهند.
منبع: drez.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب